The Arabic Revolutions: Complexity and Apocalyptic Evangelical Discourse.
(Sunday 13 March 2011)
The Arabic revolutions, by some allready called 'the Arabic spring', have been discussed by many in the media. But as I was reading today in 'Opwekking' ('revival'), a Dutch pentecostal magazine, I came across an article with a really different outlook. In this article, the Arabic revolutions are interpreted as events in a Christian apocalyptic story of spiritual warfare against Israel. The revolutions are said to prepare a new level of violence against Israel, the nation of Gods biblical promise, by the surrounding Arab nations, instruments in the demonic spiritual war against Gods people. The article is written by a Dutch evangelical/pentecostal man staying in Jerusalem with his wife as a 'guardian on the walls', an intercessor praying for Jerusalem according to an interpretation of Biblical promises about Israel and Jerusalem.
In the article, as well as on their internet site (1), the Western media interpretation of the revolutions as 'democratic reform' is called naïve. Democracy and Islam are being presented as essentially opposed to one another, 'archenemies', and Islam is called a 'collective religion', which is explained as top-down orders and propaganda that do not allow any discussion or counterargument but answer with suppression of these. The image of islam is being supported by quoting extreme fundamentalists such as Hezbollah leaders and then generalising its content into a universal definition of islam. Calls for democratic and economic reform in Egypt are described as a Trojan horse for the coming to power of the Muslim Brotherhood, which will result in violence against Israel. Behind the unrest, a spiritual power is seen as the essence and nature of the conflict, satan, the enemy of the God of Abraham, Isaak and Jacob. Christian believers are called to see what is going on, as an invisible hand is moving the pieces into place on a metaphorical chessboard. The endgame is about to begin, in which eventually the whole islamic world will turn against Israel and the Jewish people.
The secular masses and the political leaders of the world are said to be unable to gain insight into the true nature of the events, since only a correct Biblical insight is an adequate interpretation. A number of Bibletexts that speak of war being waged against Jerusalem by its surrounding nations are being directly applied to the current developments. Another Bibletext, suggested by other Christians emphasising the positive possibilities in the developments, which speaks of a positive time of conversion for Egypt, is being interpreted as speaking of the thousand year kingdom which will be established after the return of Jesus. The Bible texts speaking of war against Israel are the ones that are said to be the ones speaking about the current period (2). The Bible texts that speak differently about Egypt are said not to speak about the present, but about a later period.
Now to my opinion, both as an evangelical christian and as a student of anthropology, these interpretations seem at best quite one-sided, and actually frustratingly incorrect. First of all the image of islam that is given. Extremely undemocratic and violently disposed islamic leaders are being quoted as speaking for islam as a whole (which according to themselves they do, but that claim is ofcourse highly contested). Interestingly, the same interpretations about islam are given by these christians as by some western right-wing politicians, but here not from a mode of interpretation referring to the enlightenment but referring to a certain apocalyptic interpretation of the Bible. Bibletexts speaking positively about Egypt are being undercommunicated by moving them to future apocalytpic era's and texts speaking about the threat for Jerusalem are being overcommunicated by allocating them to the present apocalyptic era. Calls for democratic and economic reform by muslims are explained as a Trojan horse, and peacefull cooperation between Christians and Muslims in Egypt is left out of the story. Also unmentioned is the tradition of peacefull activism that exists in the Arabic world on the terrains of women's rights, democracy, press freedom and interreligious peacefull co-existence and co-operation.
What I eventually want to emphasize is not necessarily how wrong the interpretations I mentioned are, but the complexity of the events. Politics, class struggles, opression, corruption and other tensions and sufferings that led to the explosive uprisings have been building up for years, but a number of ordinary people have been the trigger that set the revolutions in motion, especially the self-immolation of the Tunisian fruit vendor Mohammed Bouazizi (3). The processes of communication and organisation of the protesters are shaped by the structures of facebook and youtube and defined by the activity and contemporary music of 'Generation 2.0' (4) (5). The Muslim Brotherhood may not be the great villain they are sometimes called to be, though there is enough to worry about (6). Democratic and economic improvements are possible in the Arabic world and might greatly further the cause of justice for many people, though the recent events are not a magic medicine against all illness, as this anthropologists' blog on harassment of woman in Egypt shows (7). And then there is the issue of Christian-Muslim relations in Egypt. Inspiring actions of peace and mutual support have been communicated by the media. It were Muslims both in Europe as well as in Egypt, even the Muslim Brotherhood itself, offering and giving protection with their own bodies to coptic churches after the Alexandria bomb blast earlier this year (8) (9). As Muslim protesters kneeled down to pray on Tahrir square, Coptic Christians formed lines to protect their Muslim fellow countrymen (10) (11). Muslim did the same when the Coptic Christians held a sunday mass on the square (10) (12). These stories might have been undercommunicated by apocalyptic evangelicals and overcommunicated by different idealists, but unfortunatly this is not the whole story. Inspiring as these stories may be, violence and persecution are still real problems in Egypt, as recent clashes in Cairo leaving 11 dead show (13).
Egyptian churchleaders have called their people to active political participation for the future of their country (14). Without offering a conclusion in this maze of complexity and links to various blogs, I can say that there are plenty of hopefull stories to keep being motivated by inspiring and real common people living in a messy world.
References:
(1) http://neverbesilent.org/nl/
(2) http://neverbesilent.org/nl/weblog/bart/omringende-volken.html
(3) http://religionresearch.org/martijn/2011/02/01/two-faces-of-revolution/
(4) http://religionresearch.org/martijn/2011/02/18/egypts-revolution-2-0-the-facebook-factor/
(5) http://religionresearch.org/martijn/2011/02/17/uprising-music-images-and-the-tunisia-and-egypt-revolution-on-youtube/
(6) http://religionresearch.org/martijn/2011/02/19/utopische-moslimbroeders-zijn-realisten-geworden/
(7) http://standplaatswereld.nl/2011/03/11/state-of-suspense/
(8) http://www.nationalpost.com/news/world/Muslims+protect+churches/4078614/story.html
(9) http://www.spiegel.de/international/europe/0,1518,737794,00.html
(10) http://thescottpapers.wordpress.com/2011/02/11/tahrir-square-muslims-christians-in-solidarity/
(11) http://photoblog.msnbc.msn.com/_news/2011/02/03/5981906-christians-protect-muslims-during-prayer-in-cairos-dangerous-tahrir-square
(12) http://www.youtube.com/watch?v=HoqwlmGww9Y&feature=fvwrel
(13) http://www.guardian.co.uk/world/2011/mar/09/muslim-christian-clashes-cairo
(14) Gezamenlijk Kerkblad voor Drenthe, Overijssel en Flevoland van de Protestantse Kerk in Nederland, 12-03-2011.
'With God On Our Side', en: profetische beloftes en profetische kritiek
(Saturday 04 December 2011)
Vandaag bladerde ik door het christelijk magazine 'opwekking', en viel mijn oog op een artikel waarvan ik al snel zag dat ik het er niet mee eens zou zijn. In het artikel 'Heeft Israel de toekomst?' schrijft amerikaans-australisch theoloog Barry Horner over het Bijbelsle verbond met het volk Israel, en bestrijdt hij vervangingstheologie (een theologie die zegt dat de beloftes in de Bijbel over het oude volk Israel nu van toepassing en overgegaan zijn op de christenen). Maar wat me vooral opviel was een apart blokje waarin Horner commentaar geeft op een documentaire genaamd 'With God On Our Side'. Deze documentaire gaat over ondersteuning van de staat Israel door (amerikaanse) evangelicale christenen (deze ondersteuning is een vorm van christelijk zionisme).
Horner schrijft dat de film gevaarlijk is omdat het een vervangingsleer ondersteunt, en omdat er het gevaar is dat vervangingsleer leidt tot christelijk antisemitisme, zoals volgens hem "door de eeuwen heen is gebeurd, met name door de kerk." Daarna volgt een opvallende uitspraak: " 'Maar', zullen de filmmakers (en misschien ook u) zeggen, 'ik ben geen antisemiet, ik ben een antizionist. Ik ben niet tegen de Joden, maar tegen een Joodse staat, dat is toch heel wat anders?' Dan zeg ik: 'Vertel me hoe je vóór de mensen kunt zijn en tegen het land waarin ze wonen? Nee, antisemitisme en antizionisme zijn in de kern hetzelfde. Het is gewoon een woordenspel dat de ware aard verdoezelt van dezelfde negatieve opvatting, namelijk dat het Joodse volk geen bestaansrecht heeft.' " Wat hier dus wordt gezegd is dat ik, wil ik geen antisemiet zijn, een zionist moet zijn. Hier kan ik het niet mee eens zijn. Het is goed dat Horner zich verzet tegen een theologische verwerping van het joodse volk (1), maar deze reactie van hem op de documentaire is het andere uiterste. Natuurlijk zal ook deze documentaire eenzijdig kunnen zijn en vooroordelen of incorrecte informatie kunnen bevatten (2), en ik wil deze documentaire ook niet vrijstellen van kritiek. Maar ik kan niet om de eenzijdigheid van Horner heen (die ook in bepaalde delen van de evangelische wereld in Nederland gevonden kan worden).
Ik ben niet tegen het erkennen van de Bijbelse profetische beloftes voor het volk Israel in christelijke theologie, maar dit mag niet zonder het erkennen van de Bijbelse profetische kritiek voor het volk Israel. Volgens mij zijn deze twee, profetische beloftes en profetische kritiek, twee kanten van dezelfde munt (namelijk Bijbelse profetie). De profeten in de Bijbel geven Gods beloftes aan het volk Israel, maar verwoorden ook Gods kritiek op de levenswijzen van de Israelieten en onrechtvaardigheid in hun politieke en religieze praktijken en organisatie. Ik ben er niet tegen om ook hedendaagse betekenissen te erkennen van die Bijbelse beloftes over het volk Israel. Maar wie deze Bijbelse beloftes over het volk Israel wil toepassen op hedendaagse situaties, moet tegelijkertijd ook de Bijbelse kritiek toepassen en dus onrechtvaardigheid benoemen en aan de kaak stellen. Het is juist omdát het volk Israel het volk van God is, dat haar onrechtvaardigheden aan de hand van de Bijbel bekritiseerd moeten worden. Het eenvoudigweg accepteren van de huidige staat Israel als het profetische Israel (en daarbij onrechtvaardigheden van de staat Israel te laten ondersneeuwen in fantastische verhalen over de rol van Israel in de eindtijd vlak voor de terugkomst van Jezus) kan gevaarlijk zijn. In die zin ben ik het eens met deze palestijnse christen, die zegt: "Waar ik – en het merendeel van de Palestijnse christenen – tegen ben is niet Israël zelf, maar de onrechtvaardigheid en onderdrukking die het pro-Israël beleid met zich meebrengt." (http://www.cip.nl/nieuwsbericht_detail.asp?id=19248§or=13).
Ik heb de documentaire 'With God On Our Side' nog niet gezien (maar wil dit nog wel gaan doen). Het laatste woord zal er ook nog niet over gesproken zijn. Ik hoop dat het niet lijkt alsof ik in deze blog wil zeggen dat kritiek een van de hoogste doelen is. Een van de hoogste doelen is verzoening. Wat de man aan het eind van het tweede filmpje zegt, spreekt me erg aan: het moet niet óf een pro-israel anti-palestijnen, óf een pro-palestijnen anti-israel theologie zijn: maar een theologie van verzoening tussen israeliers en palestijnen. Hieronder twee trailers van de documentaire, die op zijn minst prikkelend zijn:
http://www.youtube.com/watch?v=1UjVYnhhnm0&feature=player_embedded
http://www.youtube.com/watch?v=wMcLfA_sfqA&feature=player_embedded
References:
(1): http://www.uitdagingonline.nl/index.php?option=com_content&view=article&id=13844:dr-barry-horner-komt-naar-nederland&catid=39:nieuws&Itemid=95
(2): begin van deze blog: http://www.dirkvangenderen.nl/2010/10/29/met-god-aan-onze-kant/