The Hobbit: Azog de ork

Afgelopen week ben ik begonnen met het beluisteren van de podcast 'Secrets of the Hobbit', over de behind-the-screens verhalen van het verfilmen van The Hobbit. Deze podcastserie begon in 2011 en kent nu al 77 afleveringen van ongeveer een uur elk. Ik heb er stuk of 15 van deze afleveringen geselecteerd om te beluisteren, en ga de nieuwe afleveringen nu wekelijks bijhouden. Het heerlijke aan podcasts is dat je ze kan luisteren op de fiets, in de metro, of terwijl je staat te wachten op de tram, zodat je een aantaluren podcast per week kan luisteren zonder dat je het gevoel hebt er tijd in te moeten investeren of verliezen.                                                                                                          

In een van de afleveringen hoorde ik een bespreking van het karakter 'Azog', de grote witte ork die we in de we afgelopen jaar al hebben gezien in 'The Hobbit: an unexpected journey'. Toen ik de film zag dacht ik dat het ging om een verzonnen karakter, toegevoegd aan het originele verhaal van het boek. Maar het blijkt dat Azog wel voorkomt in de wereld van Tolkien al komen we hem niet tegen in het boek de Hobbit: in de appendix van 'In de ban van de ring' staat een gedeelte over de geschiedenis van de dwergen, waarin Azog genoemd wordt. Na het beluisteren van de podcastaflevering ben ik de dwergen-appendix eens gaan lezen. Azog is, net als in de film, een belangrijk figuur in de oorlog tussen de dwergen en de orks, vooral in de 'slag bij Azanulbizar', de veldslag die ook in de film The Hobbit te zien is tijdens een flashback van Balin die Bilbo vertelt hoe Thorin aan zijn naam 'Oakenshield' komt. In de dwergen-appendix van Tolkien wordt Azog echter gedood, terwijl we in de film zien dat Azog alleen gewond raakt en tijdens de rest van de film Bilbo en de dwergen achtervolgt. Azog is dus niet helemaal verzonnen, maar wel in leven gehouden om een extra personage aan het verhaal van de film toe te voegen.

Azog:

Azog tijdens de slag bij Azanulbizar:

Link naar 'Secrets of the Hobbit': http://thehobbit.sqpn.com/

Assissi in Amsterdam

Op 27 Oktober 2011 wandelde ik met een groep hindoes en boeddhisten door het centrum van Amsterdam naar de Mozes en Aäronkerk op het Waterlooplein. We waren op weg naar de bijeenkomst ‘Spirit of Assissi: omwille van de vrede’ die daar gehouden zou worden, een interreligieuze ontmoeting gericht op het samenleven in vrede. Precies 25 jaar daarvoor, op 27 Oktober 1986, werd in het Italiaanse plaatsje Assissi namelijk een interreligieuze ontmoeting georganiseerd door paus Johannes Paulus II. Dit in herinnering aan Franciscus van Assissi, die in de dertiende eeuw op een vreedzame manier de christelijke boodschap bracht aan de sultan in Egypte, in een tijd dat christenen en moslims gewend waren letterlijk aan elkaar de oorlog te verklaren.

Eerder die avond hadden eerst de boeddhisten en daarna de hindoes al eigen gebedsbijeenkomsten gehad in een tempeltje ergens op de eerste verdieping in een zijstraatje van de Nes. Vandaar liep ik met hen mee door de donkere straten van Amsterdam, verlicht door onze fakkels. Bij de Mozes en Aäronkerk aangekomen arriveerden daar ook een groep moslims en een groep christenen, die daarvoor in een moskee en in een kerk hun eigen gebedsdiensten voor vrede hadden gehouden. Binnen verzamelden zich in totaal enkele honderden mensen. Vertegenwoordigers van de verschillende religieuze tradities zaten op het podium, en de avond werd ingeleid en aan elkaar gepraat door de broeders van de Fransiscanen, en door leden van de gemeenschap Sant Egidio, waarbij ook ik betrokken ben.

Elke vertegenwoordiger presenteerde een element (een tekst, verhaal of lied) uit de eigen religieuze traditie die over de oproep tot vrede ging, en stak daarbij een kaars op een standaard die in het midden van de groep stond. Daarna werd door hen een ‘appèl voor vrede’ ondertekend, die door kinderen werd overhandigd aan vertegenwoordigers van maatschappelijke organisaties.

Het was een inspirerende ervaring, waar ik erg enthousiast van werd. Ik had o.a. een hindoeïstische Bhajan, een hebreeuwse psalmrecitatie, en een koptisch-orthodox mannenkoor gehoord, elementen die bijeenkwamen in een bemoedigend geheel. Toen ik die avond de Mozes en Aäronkerk uitliep, had ik het gevoel met andere ogen naar de stad te kunnen kijken, alsof er weer hoop was voor Amsterdam. Een gevoel wat misschien uitgedrukt kan worden met de woorden van de dichter Simon Vinkenoog:

“Een nieuw gedicht voor Amsterdam*"
 
Je ster gaat weer stralen, Am*dam
                 de magie gaat weer werken, Am*dam
Het voorjaar komt nader, Am*dam
                 je wordt weer verliefd, Am*dam
Je gaat vrijer bewegen, Am*dam
                er kan weer gelachen worden, Am*dam